MONOLOGUE DIALOGUE TOWARDS THE REVELATION OF THE PUBLIC SPACE
by Ira Vlachaki
My private space closed space that belongs to me where I can be alone
But people can see me through the walls they walk by me
I don't care I will stare at the wall I don't care what's behind it
But what is behind it is hanging on my wall right in front of me I can see it
It doesn't matter, I will stay impassive
But I can't my walls are now a setting and I'm on stage
So, I sit on the chair to think.
And then I can see no more my walls but the street and the buildings and the people walking by
some of them even talk to me
ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ
της Ήρας Βλαχάκη
Ο ιδιωτικός μου χώρος Χώρος δικός μου Κλειστός όπου θα είμαι μόνη
Ανάμεσα απ'τους τοίχους όμως ο κόσμος με βλέπει περνάει από μπροστά μου
Δεν με νοιάζει εγώ θα κοιτάω τον τοίχο δεν με νοιάζει τι υπάρχει από πίσω
Το από πίσω όμως κρέμεται στον τοίχο μου μπροστά μου το βλέπω
Δεν πειράζει θα μείνω απαθής
Μα δεν μπορώ Οι τοίχοι μου έχουν γίνει σκηνικό είμαι πάνω στη σκηνή
Κάθομαι λοιπόν στην καρέκλα για να σκεφτώ.
Και δεν βλέπω πια τους τοίχους μου αλλά τον δρόμο και τα σπίτια και τον κόσμο που περνάει
μερικοί μάλιστα μου μιλάνε